Derbysieger voor VfL Osnabrück

Uitgerekend Benjamin Girth zette VfL op voorsprong tegen zijn oude werkgever. De aanhang van laatstgenoemde was hier zachtgezegd niet zo blij mee.

Waar in Nederland deze week de Klassieker op de rol stond werd net over de grens, in Niedersachsen, vooral uitgekeken naar de wedstrijd tussen VfL Osnabrück – SV Meppen. Met andere woorden: de Niedersachsen Derby. Op een regenachtige zaterdagmiddag vormde een uitverkochte Bremer Brucke het strijdtoneel. Wat volgde was een waterballet vol strijd, passie en beleving. Zowel binnen als buiten de lijnen.

Ondanks het feit dat vooraf bekend was dat de wedstrijd een derby is worden we enigszins verrast door de drukte en gespannen sfeer rondom het stadion. Los van de hoeveelheid politieinzet was deze spanning vooral te merken bij binnenkomst in het stadion. Zo was de fotocamera nicht erlaubt en werd zelfs een potje lippenbalsem grondig onderzocht. Na deze uitgebreide routinecontrole lukte het ons om net op tijd een plekje te vinden op de Stehplatze West van het stadion. Een old-school staantribune met hekken dicht op het veld, ook hier was het bij aankomst al ramvol en moesten we genoegen nemen met een plekje onderin.

Alternatief Gästeblock

Tot onze verbazing merkten we op dat ons vak rijkelijk gevuld was met SV Meppen supporters. Zij hadden het vak waarin we zaten kennelijk gebombardeerd tot een alternatief gästeblock. Waarschijnlijk omdat zij naast een kaartje gegrepen hadden voor het reguliere uitvak. De keuze voor de staanplaatsen naast het uitvak was achteraf gezien dan ook niet zo vreemd als we in eerste instantie dachten. Terwijl de rivaliserende supporters dus door elkaar stonden in het vak hing er toch een gemoedelijke sfeer. Uiteraard werd er vocaal wat uitgedeeld en geïncasseerd vanuit beide kampen, maar uit de hand lopen deed het geen moment in Osnabrück.

Pikante overstap

Vooraf is koploper VfL Osnabrück logischerwijs favoriet tegen nummer 16 SV Meppen. Deze favorietenrol nam de thuisploeg maar al te graag in door direct verschillende speldenprikken uit te delen. Tot een doelpunt kwam, het echter niet in de beginfase. Wat volgde was een matige 1e helft van beide ploegen. In de 37e minuut kwam er dan toch leven in de brouwerij. Uitgerekend Benjamin Girth zette VfL op voorsprong tegen zijn oude werkgever. De aanhang van laatstgenoemde was hier zachtgezegd niet zo blij mee. De voorgaande 36 minuten werd Girth namelijk al bij ongeveer bij ieder balcontact uitgemaakt voor Huresohn door de SV Meppen supporters, maar hij legde hen het zwijgen op door de openingstreffer voor zijn rekening te nemen.

Wat volgde was een potje vechtvoetbal, waar het doorgeweekte veld er voor zorgde dat eventuele plannen om verzorgd voetbal te spelen definitief de prullenbak in konden. De tweede helft was hierdoor niet om aan te gluren, maar de sfeer was fantastisch in de Bremer Brücke. Na het verstrijken van de blessuretijd ontplofte het stadion en kon het feestje met de supporters in gang gezet worden. Door de zwaarbevochten overwinning behoudt VfL Osnabück de koppositie in de 3. Liga en mag het blijven dromen van de 9e officiele prijs in het 120-jarige bestaan van de club.   Onder leiding van keeper Nils Korber, die de megafoon voor zijn rekening neemt, vierde de voltallige selectie nog minutenlang feest voor de Ostkurve. ‘Derbysieger, derbysieger, hey, hey.’

Beelden

Bron: https://www.indehekken.net/derbysieger-voor-vfl-osnabruck/

VOETBALWEDSTRIJD VAN DYNAMO DRESDEN BEZOEKEN

11-05-2016

Twee weken geleden ben ik afgereisd naar mijn lievelingsstad Dresden. De trip stond eigenlijk in het teken van voetbal: Dynamo Dresden. Al jaren had ik het idee om eens een wedstrijd te bezoeken van Dynamo Dresden, maar het is er nog nooit van gekomen. Een paar weken geleden besloot ik om toch eens een een kaartje te kopen en een lang weekend Dresden ervan te maken. Een beter moment hadden we niet uit kunnen kiezen, want de wedstrijd ging tussen de nummers 1 en 2 en indien Dynamo Dresden niet zou verliezen, zou de ploeg ook kampioen worden van de 3. Liga. Het zonnetje scheen, het was lekker warm, een kampioenswedstrijd en een lang weekend in mijn geliefde Dresden. Kortom, genoeg ingrediënten voor drie fantastische dagen.

Dynamo Dresden was één van de meest succesvolle voetbalploegen in de DDR, ze werden tien maal kampioen.

GESCHIEDENIS VAN DYNAMO DRESDEN

De Sportgemeinschaft Dynamo Dresden werd officieel op 12 april 1953 opgericht. De club bestond echter al eerder onder de naam Dresdner SC, maar deze club werd na de Tweede Wereldoorlog opgeheven. Leden van Dresdner SC richtten vervolgens SG-Dresden-Friedrichstadt op, een club voor de Volkspolizei van Dresden. De ploeg werd op 12 april 1953 uiteindelijk hernoemd naar SG Dynamo Dresden en enkele weken later kon de club direct feestvieren na het eerste kampioenschap in de DDR-Oberliga in 1953. In het DDR-tijdperk werd Dyanmo Dresden van 1953 tot 1991 tien maal kampioen, en daarmee is het na Dynamo Berlin, de succesvolste voetbalclub in de DDR geweest. In 1971 won de club de dubbel (beker en het landkampioenschap) en was het daarmee de eerste club in de DDR die dat bereikte. Het feit dat de Stasi een grote invloed had op de competitie in de DDR, zorgde ervoor dat door omkopingen of dreigementen Dynamo Berlin van 1979 tot 1988 maar liefst toen maal achter elkaar kampioen werd. Na twee kampioenschappen van Dynamo Dresden in 1989 en 1990 begon de ploeg aan het laatste DDR-Oberliga seizoen. Door de val van de muur werden de ploegen uit de DDR samengevoegd met de Bundesliga en 2. Liga van West-Duitsland. Een aantal club kon aan de hand van de positie op de ranglijst doorstromen naar deze competities, de rest zou afzakken naar de amateurtak. Hansa Rostock werd uiteindelijk kampioen, Dynamo Dresden werd 2e waarmee beide ploegen naar de Bundesliga konden. Maar in de Bundesliga had de ploeg het zwaar en speelde het in de onderste regionen. Nadat de club in financieel zwaar weer kwam, degradeerde de ploeg naar het 3e niveau. Pas in het seizoen 2004 speelde de ploeg weer op het 2e niveau, maar dat duurde maar twee jaar. In 2011 promoveerde Dynamo Dresden opnieuw naar het de 2. Liga, maar in het siezoen 2013-2014 ging het opnieuw mis nadat de ploeg in de beslissende degradatiewedstrijd met 2-3 verloor van Arminia Bielefeld. Dit seizoen gaat het beter met de club. De financiële schulden zijn inmiddels weggewerkt en de club staat op het punt om kampioen te worden van de 3. Liga.

Fans verzamelen zich bij het Dynamo-Stadion

HET STADION EN DE FANS

Ondanks dat Dynamo Dresden al sinds 1995 geen Bundesliga speelt, is de club enorm groot. Dat is ook terug te zien aan de supportersschare en het stadion. Op 1896 werd er een sportterrein aangelegd wat de thuishaven was voor de oudste Duitse voetbalclub; Dresden English FC. In 1922 werd er begonnen aan de bouw van het huidige stadion dat op 16 mei werd geopend onder de naam Dresdner Kampfbahn. Het bood plaats aan 24.000 toeschouwers. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het stadion zwaar beschadigd, maar werd het weer opgebouwd en in 1951 heropend onder de naam Rudolf-Harbig Stadion. Omdat de naam niet aan het ideaalbeeld van de DDR overeenkwam, werd het stadion in 1971 hernoemd naar het Dynamo-Stadion. Na de val van de muur onderging het stadion een grote renovatie om aan de Europese eisen te voldoen. Dynamo Dresden gleed alsmaar verder af en er waren financiële schulden. Toch werd het sterk verouderde stadion in 2007 verbouwd. In de zomer van 2009 was het stadion gereed en bied het plaats aan 32.066 overdekte plaatsen. Ter vergelijking; dat is bijna evenveel als het Philips Stadion van PSV.

 

De Dynamo Dresden fans zijn uiterst fanatiek en trouw. Soms gaan ze echter ook over het randje.

De fans van Dynamo Dresden zijn fanatiek en uiterst trouw. Ondanks dat de ploeg lange periode op het 3e niveau heeft gespeeld, moedigden gemiddeld 23.639 fans per wedstrijd de ploeg aan. Een ongelooflijk aantal wat zelfs in de Eredivisie nauwelijks wordt gehaald. Met name wedstrijden tegen Hansa Rostock en Erzgebirge Aue worden goed bezocht vanwege de rivaliteit. Het K-block is het meest actieve en fanatieke deel van het stadion. Met een choreograaf wordt het vak opgezweept en worden grote sfeeracties bedacht. Dankzij de fans van Dyanmo Dresden heeft de club ook een record in handen van het grootste spandoek ter wereld ooit in een stadion gezien. Het spandoek ging vrijwel het gehele stadion rond tijdens de wedstrijd tegen 1. FC Magdenburg in 2015. De beelden gingen de gehele wereld over. Hoewel het stadion vrijwel wekelijks uitverkocht is en de fans soms enorm ludiek zijn, staan de fans ook regelmatig ter discussie vanwege wangedrag. Na ongeregeldheden in 2012 tijdens een duel tegen Hannover 96 werd Dyanmo Dresden in het seizoen 2013-2014 geweerd uit het bekertoernooi en de schorsing werd na aanhoudende misdragingen gehandhaafd. Ook twee weken voor de wedstrijd waren er bij de uitwedstrijd tegen  1. FC Magdenburg ongeregeldheden, waardoor Dyanmo Dresden met een statement kwam in de dagen voor de wedstrijd die wij zouden bezoeken.

De wedstrijd: Dynamo Dresden – Erzgebirge Aue (1-1)

DE WEDSTRIJD TEGEN ERZGEBIRGE AUE

Afgelopen weekend was het zover. Dynamo Dresden tegen Erzgebirge Aue, de nummer 1 tegen de nummer 2. Een streekderby, een beladen duel en zolang Dynamo Dresden niet zou verliezen, was de club kampioen. Het stadion was al vrij snel uitverkocht nadat de kaartjes op de markt kwamen, dus ik was uiterst blij dat we erbij konden zijn. Nadat we in de Altstadt van Dresden hadden gelopen was het rond 12.30 tijd om de gele massa naar het stadion te volgen. Het stadion stond niet ver van de Altstadt af en is goed te voet bereikbaar. Rondom het stadion kwamen de fans samen en dronken ze op straat bier. Het voordeel aan Duitsland is dat de flessen ook netjes in dozen worden verzameld, je zult hier nauwelijks gesneuveld glaswerk zien. Het zag er allemaal erg vredig uit. Op de weg naar de ingang waar wij naar binnen moesten, kwamen ondertussen ook de supporters van Erzgebirge Aue aan. Politiebusjes hielden de straat afgezet terwijl de luidruchtige fans het stadion binnen reden. Door de afzetting moesten we even omlopen, maar we kwamen bijtijds in het stadion. Uiteraard nog even een sjaal gekocht, want tijdens zo’n beladen duel moesten we wel iets geel/zwarts hebben. We namen plaats in het B1 block, recht achter het doel tegenover het luidruchtige K-Block. Nog voor de wedstrijd begon hielden we een minuut stilte voor een fan die een week eerder in het stadion overleed aan het gevolg van een hartstilstand. Ook de luidruchtige Aue fans waren stil, waarvoor hulde. Na het fluitsignaal kwam de sfeer direct los. Het K-Block had een prachtige sfeeractie opgezet en het zag er uiterst indrukwekkend uit. Stiekem moet ik zeggen dat ik ook meer naar dat vak heb gekeken, dan naar de wedstrijd zelf. Massaal zingen ze, springen ze en zijn ze continu bezig. Iets wat je niet in veel stadions ziet. De sfeer leek al heel snel nog beter te worden toen er werd gescoord door Dresden. Het doelpunt werd echter afgekeurd wegens buitenspel. Kansen stapelden zich op en uiteindelijk was het de aanvoerder Michael Hefele die een voorzet binnenkopte. 1-0 voor Dynamo Dresden, tevens de ruststand.

We hadden goede hoop dat Dresden door zou gaan en er nog een doelpunt in zou prikken in het doel waar wij achter zaten. Maar na de rust werden de gasten beter en kwam Dresden er nauwelijks aan te pas. Op het K-Block waren de supporters ook inmiddels bezig iets voor te bereiden, want een enorm spandoek bleef minutenlang boven de hoofden van de fans hangen. Tot opeens het spandoek aan de kant werd geschoven en er een enorme paarse ballon in de vorm van een varken met het Aue logo tevoorschijn kwam. Grote hilariteit op de tribune en er was direct weer sfeer. Helaas prikten de gasten de 1-1 binnen en werd het weer behoorlijk spannend. Verliezen was absoluut geen optie vandaag. Gelukkig kwamen er ook weer enkele kansen voor Dynamo Dresden, maar de bal wilde er niet meer in. Na drie minuten blessuretijd floot de scheids af en was Dynamo Dresden dus kampioen.

Hoewel de wedstrijd niet werd gewonnen, was Dynamo Dresden niet meer te achterhalen: kampioen! Maar een kampioensfeest kwam er uiteindelijk niet.

GEEN KAMPIOENSFEEST, MAAR WEL ONDER DE INDRUK

Na het fluitsignaal verwachtte ik een enorm feest. Wie kampioen wordt, viert normaal gesproken toch direct feest. Maar het bleef opvallend rustig in het stadion. Ook de spelers en technische staf waren behoorlijk ingetogen. De spelers bedankten de fans, met name in het K-Block. Aanvoerder en doelpuntenmaker klom in het vak en schreeuwde door de luidspreker naar de fans om hen op te zwepen. Maar daar bleef het bij. Er werd geen beker overhandigd en er werd verder geen feest gevierd. Een beetje beduusd verlieten we het stadion en verbaasden we ons ook dat het buiten allemaal uitermate kalm was en niemand echt uitzinnig van vreugde was. Een feest in de stad zou er derhalve ook niet echt in zitten. Toen ik later iemand vroeg waarom er geen feest was, refereerde de man naar de rellen twee weken terug. Het team zou bij een kampioenschap pas op de laatste speeldag worden gehuldigd met een feest erbij. Jammer, daar zullen wij immers niet bij zijn.

Ondanks dat er geen feest was, ben ik extreem onder de indruk van de gehele middag. Het stadion, wat bijna even groot is als het Philips Stadion. Veel Eredivisie ploegen zouden maar al te graag zo’n stadion willen hebben. Ondanks dat we een wedstrijd op het 3e niveau hebben bekeken, zaten er 29.653 fan in het stadion. Het K-Block dat 90 minuten lang van zich liet horen en twee mooie sfeeracties had voorbereid. Daarbij is de club weer terug op het tweede niveau, daar waar ze ook zeker thuishoren. Ik was al fan van Dynamo Dresden, maar inmiddels kan ik absoluut zeggen dat ik een echte fan ben geworden.

SV Meppen – 1. FC Kaiserslautern

15 december stond de wedstrijd SV Meppen – 1. FC Kaiserslautern op het programma. Een vriend van me was al eens eerder in Meppen geweest en wou altijd nog eens. Ik wou ook graag. Tevens was het ook mijn verjaardag. Een leuke dag! SV Meppen uitkomend op het 3e niveau van Duitsland is een echte volksclub in de Duitse deelstaat Emsland.

Meppen is een anderhalf uurtje rijden en net over de grens. Echter kom je ook gelijk in een hele andere wereld terecht. Het heldere Nederland maakt plots plaats voor het grauwe Duitsland.

Eenmaal aangekomen in Meppen parkeren we de auto op een groot grasveld. We moeten een kleine kilometer naar het stadion toe lopen. Met de nodige drankjes al genuttigd in de auto was de sfeer gelijk goed. Bij het stadion aangekomen kom je echt in een oude Duitse voetbalsfeer terecht. De bierpompen zijn niet op 1 hand te tellen en het rook er ook gelijk naar Bratwursten en Currywursten.

We waren aan de late kant (ongeveer 5 minuten voor het begin) kwamen we binnen. De rij was erg lang, dit kwam ook doordat het stadion na genoeg uitverkocht was. Met 10.000 man en een uitverkocht uitvak was de sfeer optimaal en nam de harde kern van de thuisploeg de rest van het stadion mee in de sfeer.

Eenmaal toen de wedstrijd begon waren de rijen bij de bierpompen groter dan ooit gedacht. Toch waagden we een kans om een ”Bittburger” pilsje te bemachtigen. Helaas kwamen de gasten uit Kaiserslautern na 21 minuten spelen op voorsprong. Het voetbal was ook niet heel best van Meppen. De SV Meppen kreeg na de 0-1 niet hele grote kansen op de 1-1 en ging dus met een achterstand de rust in.

In de rust warmden we op in een soort kantine achter de tribune en haalden we natuurlijk weer een biertje en een lekkere Currywurst. De 2e helft begon wat sterker van de kant van SV Meppen. Ze straften echter de fouten niet af en moest het nog doen met een slotoffensief. Die kwam er, maar helaas zonder doelpunten. Daardoor won 1. FC Kaiserslautern de moeilijke wedstrijd in Meppen. Hierdoor staat SV Meppen weer onder de degradatiestreep.

Werk aan de winkel!

Youri de Brouwer

 

DE GROUNDHOP: VERLIEFD OP SV MEPPEN

Het was 7 mei 2017. De eredivisie liep ten einde, ik zat op de tribune bij mijn club, en zag een ploeg die nergens meer voor speelde. In een prefab-stadion waar de fanatiekelingen vertrokken waren, en de gehele beleving van het voetbal vertrokken was, kwam ik tot een vreselijke vraag die je jezelf als supporter nooit wilt horen stellen: “Waarom kom ik hier nog? Ik ga elke wedstrijd naar een industrieterrein, waar ik vervolgens dertig euro aan wat te eten en drinken uitgeef, maar ik krijg niet eens een ploeg die haar supporters bedankt.”

Ik werd ooit verliefd op mijn club omdat het in een oud stadion voetbalde, waar de uitslag ondergeschikt was aan de sfeer, waar de ploeg knokte voor elke meter, en waar het gras door de tribunes omhoog kwam. Ik werd verliefd op de magie van lichtmasten in het donker, op slechte zichtlijnen, op hekken voor je neus en op de geur van ongezond eten en sigaretten. En ik besefte die zondagmiddag dat ik misschien niet meer zo verliefd was.

Ik besloot dat ik op zoek zou gaan naar een club die nog wél de elementen heeft waar ik verliefd op werd. Romantiseerde ik al die elementen? Is het voetbal nou eenmaal zó veranderd dat er geen clubs meer zijn die de supporter niet als cashcow zien? Zou zo’n club nog bestaan? Mijn diepgewortelde haat tegen modern voetbal leidde mij naar de Regionalliga Nord, over de grens van Duitsland. SV Meppen was bezig aan een goed seizoen op het vierde Duitse niveau en ik hield me voor eens op bezoek te gaan. Toevallig promoveerden de blauw-witten en belandden ze in de 3. Liga, maar dat geeft een des te mooier affiche, zo dacht ik.

22 juli was het zover. Na ruim een uur rijden arriveren een vriend en ik in het Duitse Meppen voor de thuiswedstrijd tegen Würzbürger Kickers. De eerste professionele wedstrijd van Meppen sinds een kleine twintig jaar, tegen nota bene de degradant uit de 2. Bundesliga. Meppen binnenkomend vanaf het noorden rij je zowat tegen het stadion aan. De auto parkeren we tegenover de hoofdingang (gratis) en we halen een papieren kaartje bij een van de vriendelijke kassadames. De stewards zijn nog mensen met hart voor de club, met een hesje in plaats van een colbert, en wijzen ons graag de weg in de Hänsch-Arena. Wat direct opvalt, is dat je als supporter bijna het hele stadion rond kan lopen voor een goed beeld.

Aan de korte zijde staat een staantribune met een bierplein en fanshop(je) erachter. Aan de overzijde een heerlijk ouderwetse halfronde staantribune, waar het mos doorheen groeit. Aan de lange zijde bevind zich de ‘Alte Tribune’, waar wij een plaats in de hoek hebben gevonden. Vóór de Alte Tribune wederom staanplaatsen met de fanatieke sjaken van ‘Szene Meppen’. Aan de andere lange zijde staat de ‘Neue Tribune’ die 30 jaar geleden wellicht ‘Neu’ was, maar nu gewoon minder oud. Deze prefab tribune heeft ervoor wederom staanplaatsen. Een verademing.

Het eten en drinken is betaalbaar en zonder opsmuk, de wc’s zijn gewoon mobiele pishokken en de VIP’s staan gewoon tussen de rest van de mensen op de lange zijde. De wedstrijd? 2-2. Prima. 5.088 bezoekers maken meer lawaai dan bij m’n eigen club. Maar dat is niet wat bleef hangen. Terug naar Nederland rijdend, kreeg ik een gevoel dat ik sinds een aantal jaren kwijt was. Terwijl ik de grens passeer, voel ik vlinders in m’n buik. Ik ben verliefd.